Witamy wśród mitycznej górskiej dzikiej przyrody!

Zachęcamy do wędrówki gęstymi lasami liściastymi lub iglastymi, między bryłami skalnymi lub wzdłuż skalnych ścian. Można się tu wsłuchać w ciszę torfowisk lub odgłosy dzięcioła czarnego i strzyżyka. Warto poczuć wyjątkową atmosferę nad szemrzącymi górskimi potokami i podziwiać widoki z wysokości 1141 m ze szczytu Brocken.
Harz był w przeszłości odwiedzany przez słynne osobistości. Goethe trzykrotnie wszedł na Brocken. O swojej „Podróży po Harzu" opowiadał Heinrich Heine. Również odkrywca Alexander von Humboldt wędrował tędy w czasie swoich studiów w Getyndze, prowadząc obserwacje i zbierając doświadczenia.
Wysuniętą najbardziej na północ część gór średnich w Niemczech kształtuje surowy klimat i zróżnicowana geologia. Krajobraz Harzu sprawia, że wizyta w Parku Narodowym jest wyjątkowym przeżyciem.

Park

Park Narodowy Harzu powstał w roku 2006 z połączenia dwóch istniejących parków narodowych: funkcjonującego od 1990 roku parku „Hochharz" (Saksonia-Anhalt) oraz utworzonego w 1994 roku parku „Harz" (Dolna Saksonia). Połączenie to uwzględniło regionalną jedność Harzu. Powstał pierwszy park narodowy w Niemczech ponad granicami krajów związkowych. Obejmuje on powierzchnię prawie 25 000 ha.

Parki narodowe na świecie

Parki narodowe to obszary chronione o długiej tradycji. Pierwszy park narodowy został utworzony już w 1872 roku w USA na obszarze Yellowstone. Dzisiaj na całym świecie istnieje prawie 5000 parków narodowych – z czego 16 w Niemczech. W centrum uwagi znajduje się ochrona naturalnych procesów. Motto parków narodowych brzmi: „Pozwólmy naturze być naturą!" Dzięki temu zostają zachowane cenne siedliska dla licznych i często rzadkich gatunków zwierząt i roślin. Parków nie zamyka się jednak przed ludźmi: wypoczynek zgodny z naturą oraz edukacja ekologiczna i obserwacje naukowe naturalnych procesów to pozostałe ważne przedmioty działań parków narodowych.

Park Narodowy Harzu i jego cele

Również na terenie Harzu chronione siedliska są pozostawiane ich własnej, naturalnej dynamice. Procesy życiowe – stawanie się i przemijanie – w różnych formacjach leśnych, torfowiskach, potokach lub na skalnych ścianach pozostają niezakłócone działalnością człowieka. Park Narodowy Harzu towarzyszy tym procesom w ramach prowadzonych prac badawczych. Ponadto w miejscach ingerencji człowieka w naturę dąży do realizacji projektów renaturyzacji, takich jak ponowne nawadnianie terenów torfowisk, proces przywrócenia stanu naturalnego wód bieżących lub rozwój lasu. Unikatowym celem Parku Narodowego w skali Niemiec jest reintrodukcja rysia.
Inny priorytet działalności Parku to przybliżanie ludziom piękna natury niepodlegającej wpływom człowieka. Goście mogą poznać Park w towarzystwie jego pracowników w ramach ponad 2500 wydarzeń organizowanych w ciągu roku.
Dzięki dobrze oznakowanej sieci szlaków turystycznych i narciarskich tras biegowych można jednak również dokonać wielu odkryć na własną rękę.

Niezwykły krajobraz

Najstarsze skały Harzu liczą 500 milionów lat. W wypiętrzone przed 300 milionami lat góry wdarła się magma z wnętrza Ziemi. Ruchy skorupy ziemskiej uniosły je do góry. Wietrzenie i erozja doprowadziły do zniszczenia gór i częściowo odkryły starsze ich warstwy. Swoje ślady pozostawiły na nich epoki lodowcowe. W niemal żadnym innym miejscu w Niemczech nie ma tak wielu formacji geologicznych skupionych na tak niewielkiej przestrzeni, co na obszarze „klasycznej mili kwadratowej geologii w Niemczech".
Również klimat różni się od klimatu w innych górach średnich w Niemczech. Ze względu na wyeksponowane położenie klimat Harzu jest surowszy i porównywalny z szerokościami skandynawskimi – panują tam warunki klimatyczne, które w Alpach występują prawie 1000 m wyżej. Dotyczy to głównie szczytu Brocken, na którym pomiary wykazują największe prędkości wiatru w Niemczech.
Klimat i warunki geologiczne stworzyły szczególny krajobraz: charakteryzuje go bogactwo ukształtowania powierzchni, gleb i siedlisk. Istnieje tu sześć pięter wysokościowych z ich specyficznymi warunkami życia dla wielu gatunków zwierząt i roślin, z naturalną granicą lasu na wysokości ok. 1100 metrów.
Park Narodowy Harzu to siedlisko o znaczeniu europejskim i część europejskiej sieci „Natura 2000". Żyją tu rzadkie gatunki ptaków, takie jak bocian czarny i sóweczka. Lasy przemierza żbik i ryś. Na torfowiskach rośnie rosiczka okrągłolistna i inne gatunki roślin rozprzestrzenione głównie na północy. Narodowy Park Harzu oferuje wyjątkowe w Europie Środkowej miejsce przede wszystkim dla gatunków żyjących w surowych warunkach.